sábado, 31 de octubre de 2009

Vacío


Sensación de vacío. Inquietud, sensación de cagarla continuamente.
Sentir que caes en un pozo y quieres salir, en algún momento consigues levantar la cabeza pero vuelves a caer.
No tener energía para nada, solo querer dormir, escapar, huir de todo.
Sentirme mal conmigo misma, sentirme pequeña, estúpida, necesito llenarme, no puedo dejar de pensar, en todo y en nada.
Intentarlo, no dejo de intentarlo.
Se que es cíclico, pasará, tiene que acabar y espero que sea pronto.

14 comentarios:

Gerard. dijo...

Eres valiente. Fuerte. Puedes con todo lo que se te ponga por delante. Sólo es cuestión de que te lo propongas.

Deseo verte recuperada pronto. Te lo mereces.

Anónimo dijo...

ánimo

tendré que ir a verte para darte unos azotes

en tu culo. ja

no la cagas, no, no

eres demasado valiente y sincera para eso...

no te quedes dormida, mónta en la bici que por algo teneís tanto carril bici en esa ciudad...

me da palo verte sufrir

te hice hace unos días unos pendientes superbonitos que algún día quiero verte las puestas...


una lagrima roja

cae

arde

trace

la huella trasparente

del dolor

tu cuerpo yace inmóvil

sobre la cama

ya no vibra tu móvil

le echas de menos

con cada fibra de tu ser...

Antoni dijo...

Hola,

És la primera vegada que entro en el teu blog. L'has treballat molt, tant en l'aspecte literari com en l'aspecte d'imatge.

Al darrera d'aquest blog hi ha una persona amb un nivell personal, intel·lectual, espiritual, .... més que notable.

Tothom tenim baixades. Encara que soni a cursi "demà sortirà el sol" i, sino, demà passat. Creu-me.

T'aniré seguint. Crec que promets molt.

Una forta abraçada.

A.

Lujuria dijo...

Pues te mando un abrazo, fuerte, fuerte... y espero que te animes y que ese ciclo malo pase pronto.

golfa dijo...

Ánimo preciosa , que como dices son tan solo ciclos, y este ha de acabar pronto..
Un besazo enorme

Anónimo dijo...

Nikita! Eres grande, muy grande!! Y no la cagas continuamente, no digas eso! Todos pasamos por malos momentos en nuestras vidas, pero, como tú bien dices, es cíclico... Pasará y pronto volverás a sentirte viva, a sentirte llena de energia! No agaches la cabeza, intenta salir de ese pozo, se fuerte y valiente como lo has sido siempre! Y si no puedes, ya sabes.... corre corre corre hacia mi!! Estoy aquí y aquí estaré siempre!
T'estimo molt!
Moon

Anónimo dijo...

hablaremos
besos,l.

Anónimo dijo...

Hace muy poquito, leí algo MUY VALIOSO en un libro: uno es dueño de sus pensamientos y puede cambiarlos; tenemos ese poder.Hay que dar vuelta esos pensamientos hacia lo positivo y valorate muuucho a vos misma. Hay que dejar que las cosas fluyan y no entrar en la desesperación (que la causan la ansiedad y la angustia). Tranquila.

Leo tu blog y me encanta.
Besos y arriba!!!
Juli.

Nikita dijo...

Gracias a todos

Gerard
Si, me lo he propuesto y determinación no me falta.
Estoy en ello.

Poem
Cuando puedo voy en bici, si, como una loca, es muy estimulante.
Gracias por esos pendientes, que ilusión me hace!!
Tendré algo para ti...

Antoni
No se com has arribat fins aquí, benvingut siguis!
Una abraçada

Lujuria
Pasará, seguro.
Beso

Golfa
Niña te mando un super beso

Moon
Tú siempre me escuchas, siempre me entiendes. Hay conexión.
Jo també t'estimo molt.

L.
Hablaremos. Besitos

Juli
Soy positiva, si. Menos mal!

Niña Mala
Tus palabras, aunque no estén aquí han sido mejor que unas vitaminas.
Que grande eres.

P.
Gracias por tus palabras tb.
Muaaa

El Octavo Pasajero dijo...

Ánimo Nikita, bombón!! La vida es una jodida montaña rusa pero lo bueno es que pronto vuelves a subir. Ánimo guapa.

ivan dijo...

Nikita:

No quiero verte asi,,,

Dedicate a lo que te hace feliz, folla y gasta dinero,

Espero que pase pronto.

Un abrazo.

Dr.Mikel dijo...

Que si mujer que adelante y alegria pal body, que el mar esta lleno de peces y a mal tiempo, pues eso, buena cara.

Lydia dijo...

Supongo que es una sensación por la que de vez en cuando hay que pasar, aunque no por ello obsesionarse, sino dejarla pasar y entender que es un capítulo más de nuestra complicada mente.

Six X dijo...

Esa sensación la conozco, ¡tanto! Me quedaría en casa, con la cabeza bajo las sábanas, y así escapar de un mundo que te ahoga, que te aprieta. Me da la sensación de que no podré llegar, que soy incapaz de nada, que soy completamente inútil...
Para luego, al día siguiente, olvidarlo todo...y me siento enorme, capaz de soportarlo todo, de follarmelo todo,...
espero que ya te sientas así.